หน้าเว็บ

5/01/2555

“8 ปีกรือเซะ ปลุกกระแสสร้างสถานการณ์..เพื่อใคร?”





    เหตุการณ์ปล้นปืนจากกองพันพัฒนาที่ ค่ายปิเหล็ง ต.มะรือโบตก อ.เจาะไอร้อง จ.นราธิวาส เมื่อวันที่ 4 มกราคม 2547   เป็นจุดเริ่มต้นของไฟใต้ที่กลับคุกรุ่นขึ้นมาอีกครั้ง  และนับจากนั้นการต่อสู้ของขบวนการก่อการร้ายนำโดยขบวนการ BRN CO. ก็เริ่มขึ้น  แต่เหตุการณ์อีกเหตุการณ์หนึ่งที่มักถูกหยิบยกขึ้นมาเพื่อตอกย้ำและปลุกระดมพี่น้องมลายูมุสลิมตลอด 8 ปีที่ผ่านมาคงหนีไม่พ้นเหตุการณ์ที่มัสยิดกรือเซะ

            ในช่วงเช้ามืดของวันที่  28 เม.ย.2547  กลุ่มชายฉกรรจ์ได้เข้าโจมตีเจ้าหน้าที่รัฐในพื้นที่ จ. ยะลา ปัตตานี นราธิวาส และ อำเภอของ จ.สงขลา โดยใช้อาวุธเท่าที่มีจู่โจมเข้าโจมตีหน่วยงานราชการไม่ว่าจะเป็น ที่ว่าการอำเภอ สถานีตำรวจ จุดตรวจ ฐานปฏิบัติการทหาร พร้อม ๆ กันถึง 11 จุด  ส่งผลให้เจ้าหน้าที่จำนวนหนึ่งเสียฃีวิตและบาดเจ็บ  ขณะที่กลุ่มคนร้ายเสียชีวิตไปถึง 107 คน และจับเป็นได้จำนวนหนึ่ง 

            แต่เหตุการณ์ในช่วงเวลาเดียวกันที่มัสยิดกรือเซะซึ่งเป็นจุดที่มีผู้เสียชีวิตมากที่สุดถึง 34 คน  จากการตัดสินใจเข้ากวาดล้างในมัสยิด  เนื่องจากกลุ่มคนร้ายที่อยู่ข้างในใช้อาวุธยิงออกมาจนทำให้เจ้าหน้าที่เสียชีวิต ประกอบกับมีประชาชนนับพันมาล้อมเจ้าหน้าที่บริเวณชั้นนอกอีกชั้นหนึ่ง  หากปล่อยให้มืดค่ำตามเวลาอาจทำให้สถานการณ์พลิกผันบานปลายสร้างความเสียหายมากกว่านี้  

เหตุการณ์ที่กรือเซะนอกจากเป็นเหตุทำให้เกิดการบาดเจ็บล้มตายและจุดประกายสงครามแย่งชิงประชาชนระหว่างฝ่ายรัฐกับขบวนการก่อการร้ายแล้ว ขบวนการยังได้หยิบยกขึ้นมาเป็นประเด็นในการปลุกปั่นพี่น้องมลายูมุสลิมให้เกิดความรู้สึกต่อต้านรัฐอยู่เนืองๆ โดยเฉพาะในห้วงเดือนเมษายนในช่วงปีแรกๆ ของเหตุการณ์ 

ยิ่งกว่านั้นขบวนการยังบิดเบือนรายละเอียดของเหตุการณ์นี้อย่างจงใจชนิดหน้ามือเป็นหลังมือ  โดยให้ข้อมูลด้านเดียวต่อองค์กรและประเทศมุสลิมว่าเหตุการณ์นั้นเป็นการปิดล้อมเพื่อกวาดล้างคนมุสลิมที่กำลังละหมาดอยู่ในมัสยิด  โดยไม่ได้กล่าวถึงการก่อเหตุที่ขบวนการเป็นฝ่ายเข้าโจมตีเจ้าหน้าที่รัฐก่อนแต่อย่างใด 

และเช่นเคยการครบรอบ ปี ของเหตุการณ์มัสยิดกรือเซะในปีนี้แกนนำบีอาร์เอ็นฯ ก็ยังพยายามนำเหตุการณ์กรือเซะไปใช้ปลุกระดมประชาชนในพื้นที่ และในประเทศที่สาม หวังตอกย้ำให้เห็นถึงความเลวร้ายและความเจ็บปวดของผู้ถูกกระทำ โดยวิธีการเดิมๆ คือปิดบังข้อมูลที่เป็นข้อเท็จจริง  ทั้งๆ ที่ในช่วงหลังมานี้ประชาคมโลกมีความเข้าใจสถานการณ์ในประเทศไทยมากขึ้น  และรู้ดีว่าใครคือผู้ก่อการร้ายตัวจริง

เรื่องนี้ขบวนการก็รู้ดีว่าต้องเสียการสนับสนุนไปพอสมควร  จนต้องออกมาฟาดหัวฟาดหางให้ข่าวสารเชิงตำหนิองค์กรต่างๆ ว่าเข้าข้างรัฐบาลไทย  ไม่เว้นแม้แต่องค์กรอิสลามใหญ่ๆ เช่น องค์การความร่วมมืออิสลาม หรือ OIC (Organization of Islamic Cooperation)  ก็พลอยโดนคนไร้ความคิดพวกนี้ด่าไปด้วย  ด้วยเหตุผลที่ไม่ยอมเชื่อในสิ่งที่พวกเขาหลอกลวง

            หันกลับมาให้มุมมองของชาวบ้าน  โดยเฉพาะที่เคยทำมาหากินกับการท่องเที่ยวที่มัสยิดกรือเซะและศาลเจ้าแม่ลิ้ม กอเหนี่ยวที่ตั้งอยู่ติดกัน  ซึ่งก่อนเกิดเหตุการณ์นั้นมีนักท่องเที่ยวทั้งจากประเทศมาเลเซีย สิงคโปร์ และภายในประเทศ  มาเที่ยวชมโบราณสถานสำคัญแห่งนี้เป็นจำนวนมาก   และแน่นอนว่าเม็ดเงินจำนวนไม่น้อยที่แพร่สะพัด  ได้สร้างรายได้ให้กับชาวบ้านในพื้นที่อย่างเป็นกอบเป็นกำ


            แต่หลังเกิดเหตุการณ์ที่พวกไร้ความคิดได้ก่อขึ้นทุกอย่างก็เงียบสงบ  นักท่องเที่ยวลดลงวูบวาบเพราะไม่มีใครอยากเสี่ยงชีวิตเดินทางท่องเที่ยวเพื่อชมความสวยงามของโบราณสถานหรือธรรมชาติที่ร่มรื่น เพราะยังมีกลุ่มพวกที่ไร้ความคิด ไร้มนุษยธรรมยังวนเวียนก่อเหตุความเดือดร้อนต่อการดำเนินชีวิตของชาวบ้านผู้รักสงบที่นั่น

            จากคำบอกเล่าของชาวบ้านในพื้นที่ต่อเหตุการณ์กรือเซะในปัจจุบันคือชาวบ้านไม่สนแล้ว การพูดถึงเหตุการณ์กรือเซะ ก็เหมือนการย้อนเทปม้วนเก่าให้ชาวบ้านนึกถึงความเจ็บปวดเหล่านั้นอีก ซึ่งต้องยอมรับว่าเหตุการณ์ที่เกิดมีผลกระทบกับความรู้สึกของคนที่นี่ แต่เวลาก็ช่วยบรรเทาได้ แต่ไม่ได้ลืม เพียงไม่อยากให้เน้นภาพที่เลวร้ายนั้นมาก เพราะจะเป็นการปลุกกระแสให้เกิดความเกลียดชังอีก

ในความพยายามของทุกภาคส่วนที่ได้เข้าไปดำเนินการทั้งการเยียวยาผู้เสียชีวิตแม้ว่าจะเป็นผู้กระทำผิด  เพื่อสร้างความรู้สึกที่ดีให้เกิดขึ้นกับสังคมโดยรวม และครอบครัวของผู้ได้รับผลกระทบและเพื่อให้สังคมโลกเห็นว่ารัฐบาลไทยไม่ได้ละเลยในเรื่องการละเมิดสิทธิมนุษยชน  รวมถึงการปลุกภาพลักษณ์ของกรือเซะในฐานะเป็นสถานที่ท่องเที่ยว   ก็เป็นอีกความพยายามที่ทุกฝ่ายทำมาโดยต่อเนื่อง  แต่จากคำพูดของครอบครัวผู้เสียชีวิตจากเหตุการณ์  พบว่ามีสื่อบางแขนงที่ลงไปทำข่าวกรณีกรือเซะพยายามที่จะยุยงให้ครอบครัวผู้เสียชีวิตไม่ยอมความ โดยยุยงให้ดำเนินการเอาผิดกับรัฐ และไม่ให้ยุติการเรียกร้องการช่วยเหลือจากรัฐ นี่คือสิ่งที่ครอบครัวผู้เสียหายกรณีกรือเซะได้สะท้อนมา 

เห็นได้ชัดว่านั้นเป็นความพยายามที่ต้องการให้ชาวบ้านได้รับความยุติธรรมซึ่งพวกเขาได้รับแล้วหรือพยายามที่จะหยิบยกเหตุการณ์นี้เพื่อสร้างรอยร้าวที่เกือบประสานให้ปริแตกออกมาอีกครั้ง

ถึงวันนี้ความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างคนมุสลิม พุทธและจีน ที่นั่นโดยเฉพาะบ้านกรือเซะกำลังดีวันดีคืน  เหตุการณ์ร้ายที่เป็นเสมือนหมอกควันได้เลือนหายไป  แล้วการที่ใครบางคน  บุคคลบางกลุ่มยังพยายามใช้เหตุการณ์เชิงสัญลักษณ์นี้สร้างกระแสใดๆ ขึ้นมาอีกครั้ง  ย่อมชี้ให้เห็นชัดเจนว่า  เขาไม่มีความหวังดีกับพี่น้องประชาชน  ไม่มีความต้องการให้เกิดสันติสุขขึ้นในดินแดนปลายด้ามขวานแห่งนี้

แล้วอะไรคือวัตถุประสงค์ที่แท้จริงที่ซ่อนอยู่เบื้องหลังความพยายามนี้ล่ะ  เขาทำเพื่อใคร ? น่าคิดนะ....

ซอเก๊าะ  นิรนาม


ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น