จากการจับกุมตัวผู้ต้องหา ที่ลอบวางระเบิดในกรุงเทพฯ เมื่อเดือนสิงหาคม ปี 62 ได้ที่บ้านพักในอำเภอเทพา จังหวัดสงขลา ในวันที่ 1 เมษายน ที่ผ่านมานี้ จากการสอบสวนนายสุกรี ดือรามัน ในเบื้องต้นนั้นให้การรับสารภาพ.. และสิ่งที่ทำให้ทุกคนเกิดความรู้สึกสะท้อนใจก็คือ คำพูดที่เจ้าตัวเปิดใจว่า ไม่เคยเห็นความจริงใจของกลุ่มขบวนการฯ เลยสักครั้งเดียว ที่ผ่านมานั้น เขาถูกปลูกฝังความคิดความเชื่อ ถูกหลอกใช้ให้เชื่อว่า.. การกระทำการณ์และการก่อเหตุร้างต่างๆ นั้น เป็นการทำงานและการต่อสู้เพื่อพระเจ้า.. เขาจึงยอมทำทุกอย่างที่ผิดพลาดตลอดมา..
แท้ที่จริงแล้ว.. มันไม่ใช่เลย.. มันไม่ถูกต้องเลย.. กับการไปทำร้ายผู้บริสุทธิ์ที่ไม่รู้เรื่องราวและมีความเกี่ยวข้องอะไรด้วยเลย.. ที่ผ่านมาเขาได้เห็นเพื่อนร่วมอุดมการณ์ที่ถูกวิสามัญฯ ในการต่อสู้กับเจ้าหน้าที่ คนแล้วคนเล่า.. ที่ต้องตายไปอย่างไร้ค่า.. ถูกสังคมประณามตีตราว่าเป็นคนเลว.. ในการสร้างความเดือดร้อนความวุ่นวายไปทั่ว ชาวบ้านพากันด่าทอสาปแช่งดูถูกเหยียดหยาม.. จนทำให้เขาต้องหันกลับมามองดูตัวเอง คิดทบทวนเรื่องราวต่างๆ
ในวันที่มีการเกิดโรคระบาดแพร่กระจายไปทั่ว.. ด้วยความเป็นห่วงครอบครัว ความเป็นห่วงแม่ซึ่งเป็นคนที่เขารักมากที่สุดยิ่งกว่าใครในโลกนี้.. เขาจึงตัดสินใจเสี่ยงที่จะเดินทางกลับบ้านไปหาแม่ทั้งที่รู้ว่าอาจจะถูกจับกุม เพราะมีความผิด/มีหมายจับ ป.วิอาญา เพราะที่ผ่านมาต้องหลบๆ ซ่อนๆ ต้องหนี ใช้ชีวิตอย่างยากลำบากมาโดยตลอด.. จนถูกจับกุมดังกล่าว
แม้ว่า สุกรีฯ จะถูกจับกุมดำเนินคดีตามกฎหมาย.. แต่สุกรีฯ ก็ยังมีชีวิตอยู่.. และได้สัมผัสกับอ้อมกอดจากคนที่เขารักมากที่สุด.. เขาได้รับอ้อมกอดจากแม่อย่างที่เขารอคอยแล้ว.. ถึง สุกรีฯ จะต้องชดใช้กรรมในสิ่งที่เขาได้ทำเอาไว้ตามกระบวนการยุติธรรมก็ตาม.. แต่วันนี้.. เขาก็ยังมีโอกาสได้เห็นหน้าแม่ของเขาอีก.. ต่างจากเพื่อนร่วมอุดมการณ์หลายๆคน ที่หมดโอกาสและสิ้นลมหายใจไปอย่างน่าเสียดาย..
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น